Bin ateş bir mum.
Kan ve bir yudum.
Bi mezar açıldı bin kum.
Kırk tilki üç maymun.
Görmedim duymadım bilmiyorum.
Bir resim iki insan.
Iki nefes biri duman.
Gece anne gün doğuran.
Üç tırnak izi biri kan.
Bir doğru son yalan.
Soguktu.. Ve çırılçıplak.. Dokunmak acı vermeseydi dokunurdum belki.. Zaman yoktu lakin kumları akacaktı elbet.. Özlemek bi hüzünlü şarkıyı çagrıştırdı dudaklarda.. Özlemek bi hüzündü aslında.
İnanırdım belki bende, zindanda yasamadığıma, şayet, görseydim bana uzanan ellerini.
Ben gitmem diyenlerin kendilerine inat, ilk giden oldukları bi gemiydi benimkisi.. Deniz de yoktu aslında; bi karada duran bi gemiydi. Hiç yüzmeyi bilmeyecek bi gemi..
‘ Zaman bi ilac mı yoksa hastalığın ta kendisi mi ? ’
Kulağımda bilmediğim sesler.. Kargaşa ve karanlık.. Bi gece lambsı kırmızı ve yanan sigaralar..
Uyuyamıyorum.. uyku ağır.. Uyku kırmızı rüya kan.. Yatak zindan gece zifiri..
UCUZ KADIN kokardı teni, severdim..