Üstüne pisledi kırlangıclar duvar yuvalarında..
Camur yağdi ne kadar unutulan yer varsa..
Karanlık bi toz duman cöktü üsüyen sonbahara..
Anla sevigili elinin acisi daha da önem kazandıgında kalbinin acisindan..
Kaçan corabın teninden daha degerli oldugunda..
Kimle olduğundan cok olduğun yere bağladığında..
Yolunu kaybedecek bu papatya yüzlü siirler karanlığında..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder